Jazda konna od wielu lat była formą przemieszczania się, pomagała w codziennych czynnościach, była niezbędna na polu bitew. Konie jako szlachetne zwierzęta z ogromną siłą, pomagały nam na wielu płaszczyznach. Jedną z jazd, z której słynął nasz kraj, była Husaria.
Wykorzystywana była do odpychania ataków nieprzyjaciela z użyciem szarż. Bitwy takie kończyły się zazwyczaj zwycięstwem. Odwaga koni i ich zaangażowanie a także posłuszeństwo, pomagały nam bronić własnego życia w wielu ciężkich sytuacjach. Nazwa husaria oznacza końskiego wojownika, korsarza; natomiast nie tylko i wyłącznie jeźdźcy byli tutaj niezwykłymi wojownikami niemniej jednak także ich wierzchowce. Bez nich nie osiągnęlibyśmy sukcesów, to one były niezbędnością. Wyposażenie każdego końskiego wojownika. Właściwie każdy z jeźdźców posiadał pewne uzbrojenie, potrzebne do odbywania walk. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów była tak zwana kopia – jej pierwowzorem jest kopia węgierska, natomiast polska kopia husarska była nieco dłuższa. Kolejnym elementem, pełniącym funkcję ozdobną, były skrzydła – były nieobowiązkowe i nie zawsze stosowane. No i oczywiście szabla husarska kuta – była to na prawdę istotna broń każdego jeźdźca (i nie tylko, bo używana była także w pieszych walkach). Rodzajów szabli było bardzo dużo – każda miała zastosowanie do konkretnego celu i dotyczyła też określonych czasów. Z biegiem lat powstawały coraz to nowsze szable, udoskonalone w wielu kwestiach. Tak uzbrojony jeździec i jego koń, pokonywali razem sporo przeszkód.
Więcej informacji na stronie: szable.